Το άφθαρτο λείψανο της Αγίας Μεγαλομάρτυρος Χριστίνας στη Βενετία

Το εντυπωσιακά αδιάφθορο λείψανο της Αγίας Χριστίνας, άγνωστο πότε, μεταφέρθηκε από την Συρία, όπου μαρτύρησε, στην Κωνσταντινούπολη και κατατέθηκε σε Ναό προς τιμήν της στην περιοχή του Ιερού Παλατίου, απ` όπου όμως αφαιρέθηκε κατά την Φραγκοκρατία και μεταφέρθηκε στη Βενετία.

Το 1252 το Λείψανο της Αγίας Χριστίνας κατατέθηκε στη Μονή του Αγίου Μάρκου στο Τορσέλλο και το 1340 μεταφέρθηκε στο Ναό του Αγίου Ματθαίου στο Μουράνο.

Το 1435 ο Πάπας Ευγένιος Δ’ διέταξε την μεταφορά του στο Ναό του Αγίου Αντωνίου, επίσης στο Τορσέλλο και το 1793 μεταφέρθηκε στη Μονή της Μάρτυρος Ιουστίνης Βενετίας.

Το 1810 μεταφέρθηκε στο Ναό του Αγίου Φραγκίσκου της Αμπέλου στην Βενετία, όπου και σήμερα φυλάσσεται, κατατεθημένο μέσα σε μία κρυστάλλινη λάρνακα.

Δείτε τις εντυπωσιακές φωτογραφίες:

O Ρωμαιοκαθολικός Ναός του Αγίου Φραγκίσκου της Αμπέλου στη Βενετία

Ο Βίος της Αγίας

Η Αγία μεγαλομάρτυς Χριστίνα καταγόταν από την Τύρο της Συρίας, ήτανε κόρη του στρατηγού Ουρβανού και έζησε στα χρόνια του βασιλέως Σεβήρου περί το 200 μ.Χ.

Ο πατέρας της βλέποντας την υπέροχη ομορφιά της κόρης του και φοβούμενος τους κακούς ανθρώπους έκτισε ένα υψηλό πύργο όπως συνήθιζαν τότε.
Μέσα σε αυτόν έκλεισε τη Χριστίνα με πολλές υπηρέτριες για να την υπηρετούν και αρκετά είδωλα, χρυσά και αργυρά, για να προσεύχεται σε αυτά.
Εκείνη όμως τα έκανε όλα κομμάτια. Για αυτές της τις πράξεις, η Αγία υποβλήθηκε σε βασανιστήρια από τον ίδιο της τον πατέρα και μετά φυλακίστηκε.

Στη φυλακή την άφησαν νηστική για να πεθάνει από την πείνα. Όμως, άγγελος Κυρίου της πήγαινε τροφή και θεράπευσε όλες τις πληγές της.

Μετά την έριξαν στη θάλασσα, όπου έλαβε το Άγιο Βάπτισμα από τον Ίδιο τον Χριστό και Άγγελος Κυρίου την έβγαλε στη στεριά.

Μόλις έγινε γνωστό ότι είχε διασωθεί, ο πατέρας της πρόσταξε και την έκλεισαν πάλι στη φυλακή. Τη νύχτα που ακολούθησε ο πατέρας της πέθανε και τη θέση του στο αξίωμα του στρατηγού πήρε κάποιος ονόματι Δίων. Αυτός οδήγησε τη Μάρτυρα στο δικαστήριο. Και εκεί η Αγία ομολόγησε την πίστη της. Αμέσως ο στρατηγός οργίστηκε και διέταξε να αρχίσουν τα βασανιστήρια.

Κατά τη διάρκεια των βασανιστηρίων πολλοί πίστευσαν στον Χριστό. Μετά τον Δίωνα, ανέλαβε κάποιος Ιουλιανός. Αυτός έριξε τη Χριστίνα μέσα σε πυρακτωμένη κάμινο, σε ένα κλουβί με φίδια δηλητηριώδη, τα οποία αντί να τη δαγκώσουν της έγλυφαν τα πόδια με ευσπλαχνία, μετά της έκοψαν τους μαστούς από όπου χύθηκε γάλα αντί για αίμα και της έκοψαν και τη γλώσσα. Όλα αυτά τα μαρτύρια τα υπέμεινε με καρτερία και στο τέλος παρέδωσε το πνεύμα της αφού τη χτύπησαν με κοντάρια, λαμβάνοντας τον στέφανο του μαρτυρίου και περνώντας στην αιώνια Ζωή.

Ἀπολυτίκιον

Ἦχος πλ. α’. Τὸν συνάναρχον Λόγον.

Τοῦ πατρός σου τὴν πλάνην λιποῦσα πάνσεμνε, τῆς εὐσεβείας ἐδέξω τὴν θείαν ἔλλαμψιν, καὶ νενύμφευσαι Χριστῷ ὡς καλλιπάρθενος- ὅθεν ἠγώνισαι στερρῶς, καὶ καθεῖλες τὸν ἐχθρόν, Χριστίνα Μεγαλομάρτυς. Καὶ νῦν ἀπαύστως δυσώπει, ἐλεηθήναι τᾶς ψυχᾶς ἠμῶν.

Πηγές: dogma.gr, saint.gr