Μνήμη σήμερα του Αγιασμένου Γέροντα Ιωσήφ Βατοπαιδινού

του Ανδρέα Χριστοφόρου

Μνήμη σήμερα του Αγιασμένου Γέροντα Ιωσήφ Βατοπαιδινού

1/7/1921-1/7/2009

Αγίων Αναργύρων

Ήμασταν οι δυο μας στο Κονάκι της Μονής Βατοπαιδίου στην Αθήνα.

-Να προσεύχεσαι εξομολογητικά στον Χριστό. Να Του μιλάς όπως μιλάς σε ένα φίλο σου, απλά και καρδιακά εξομολογούμενος τις αμαρτίες σου!

Πρέπει να ήταν το 2001 ίσως μετά το Πάσχα. Με πήραν τηλέφωνο από τη Μονή και ζήτησαν εισιτήριο για τον Γέροντα για την Αθήνα.

Όταν μίλησα μαζί του και τακτοποιήσαμε τις πτήσεις, τον ρώτησα ποιος θα τον παραλάβει στο αεροδρόμιο και μου είπε δεν είχε κανέναν!

Κατάλαβα ότι μάλλον ήθελε να τον παραλάβουμε εμείς. Πάρα πολλοί ευχαρίστως θα τον παραλάμβαναν.

Τον παραλάβαμε με τη σύζυγο.

Τον φέραμε σπίτι πρώτα, είδε και ευλόγησε τα παιδιά μας και στη συνέχεια αφού του κάναμε σάντουιτς με τόνο για πρωινό, έφερα ένα βακαλάο να τον ετοιμάσει η σύζυγος στο φούρνο ώσπου να τον πάρω στο Κονάκι και να μεσημεριάσει.
Του πήρα τον ψημένο βακαλάο.

Το απόγευμα όταν έφτασα στο Κονάκι μου λέει η γυναίκα που φρόντιζε το Κονάκι:

-Είδα ότι έφαγε ψάρι το μεσημέρι και παραξενεύτηκα!
Τον ρώτησα πώς έγινε αυτό αφού ποτέ δεν έτρωγε ψάρι.
Μου απάντησε:
«Ε, κόρη μου, το έφαγα από αγάπη για τον Ανδρέα και τη γυναίκα του!»

Πέντε μέρες μαζί, μόνοι! Διάλογοι όλοι με επίκεντρο τη Μετάνοια και τον Γάμο, τα προσφιλή μου θέματα ζωής.

Στα φανάρια της οδού Ευφρονίου στα Ιλίσια, ξαφνικά μου λέει:
-Η μόνη οντολογική Αγάπη που υπάρχει, είναι μεταξύ των συζύγων, γίνονται μία Σάρκα, μία Ζωή!
-Οι άλλες Αγάπες, τι είναι; Ρώτησα.
-Περιστασιακές, μου απάντησε.

Η πρώτη ερώτησή του μόλις κάτσαμε στο δωμάτιο όταν φτάσαμε στο Κονάκι ήταν:
-Τι κάνεις;
-Βλέπω τις αμαρτίες μου, Γέροντα.
-Δηλαδή την αλήθεια! Μου είπε.

Λέει στη σύζυγο όταν έμειναν μόνοι να μιλήσουν:
-Εσένα κόρη μου έπρεπε να σου κάνω εικόνισμα!
-Γιατί Γέροντα;
-Γιατί έχεις πέντε παιδιά!
-Άλλες έχουν δέκα Γέροντα!
-Ναι αλλά εσύ δύο άντεχες και έκανες πέντε!

Ο πόθος μου ήταν να τον πάρω στον Αγιασμένο Γέροντα Αμβρόσιο που γνώριζα από το 1996 μέχρι το 2006 που κοιμήθηκε. Καθημερινά μαζί.

Μόλις πρωτοείδαν ο ένας τον άλλο, η Χαρά Ουράνια, σαν παιδάκια μίλαγαν.
Στο τέλος τον ρώτησε ο Γ. Αμβρόσιος πού μένει. Είπε στη Λίμνη Βιστωνίδα.
-Τι κάνεις εκεί, του λέει, να γυρίσεις πίσω στη Μονή σου, στο Άγιον Όρος, στο Κελί σου!

Ο ένας γεννημένος το 1912 και άλλος το 1921.
Με πόση Αγάπη είπε τον Λόγο αυτό ο Γ. Αμβρόσιος, αλλά και με πόση ταπείνωση υπάκουσε ο Γέροντας Ιωσήφ, έφυγε από Αθήνα για το Άγιον Όρος κατευθείαν, ούτε τα πράγματά του δεν πήρε από τη Βιστωνίδα λίμνη!!

Είχα πολλούς άλλους σπουδαιότερους διαλόγους με τον Άγιο Γέροντα Ιωσήφ που δεν μπορώ να δημοσιεύσω γιατί είναι προσωπικοί.

Ένα όμως μπορώ να πω.
Μαζί με τον Γέροντα Αμβρόσιο είναι οι Γεροντάδες που μετά από προσευχή τους, ευλόγησαν από την αρχή τη Σύναξη που γίνεται στον Άγιο Θεράποντα και την όλη σχέση μου με εσάς.

Πηγή κειμένου: pothosmetanoias.blogspot.com